Ginie gaf het interviewstokje door aan Leontien. Zo interviewde zij Theo Rekelhof, palingvisser van ambacht. Lees hieronder het interessante verhaal van honderden jaren palingvisserij..
Een interview met Theo leek mij ontzettend leuk want hij kan altijd met veel passie vertellen. Maar hoe ga ik dit aanpakken ga ik van te voren de vragen opschrijven of laat ik het gewoon als een beleving komen en zie ik wel hoe ons gesprek loopt. Ik besluit het laatste en neem contact op met Theo. In de afspraak besluiten we dat we het water op gaan zodat ik dit ook kan ervaren.
En wat een leuke ervaring was dat! Volop gespreksstof want Theo is niet snel uitgepraat over zijn passie.
Als ik binnen kom is hij druk bezig om de paling voor te bereiden om te roken. De paling wordt op zout water gezet en hierna starten we met een lekker bakkie koffie en een koek.
Vanuit de woning kijk je op de plas en gelijk komt bij mij de vraag op:
1 Hoe zal hij dit allemaal beleefd hebben als kind.
Theo vertelt dat hij als kind al altijd zeer geïnteresseerd was in het beroep van zijn vader en oom. “Het liefst ging ik heel vaak mee maar dat mocht echt niet. Veel te gevaarlijk voor kinderen aan boord. Maar als het dan zover was dat mijn vader zei dat ik de volgende morgen mee mocht kwam er van slapen niet veel. De spanning die ik voelde kan ik me nog helder voor me halen. Zouden we wat vangen en hoeveel? Deze spanning is er nog wel maar als kind was deze natuurlijk vele malen groter”.
Rond mijn 12de jaar mocht ik vaker mee maar echt mee om te werken dat mocht ik niet van hem. Werken moest ik bij de kweker dat was beter voor mijn ontwikkeling en zo leerde ik ook dat er nog andere beroepen waren.
Theo vertelt dat hij 5 zussen heeft en 2 broers. ……..
2 Hoe oud is dit vissers bedrijf ?
“Dit bedrijf dateert uit 1871 dus het bestaat bijna 150 jaar.
Ik ben de 4de generatie die dit beroep uitoefent”.
3 Heeft dit bedrijf ook een naam?
“Vissrijbedrijf Rekelhof, maar de boot heeft wel een speciale naam dat is de Duc in Altum. Deze naam komt van een verhaal uit de bijbel en betekend steek van wal”.
4 Ben jij gelijk na school in het bedrijf gekomen van je vader?
“Nee” antwoordde Theo “want mijn broer Aad werkte al mee en 3 man was genoeg. Ik ben de zee opgegaan toen ik 17 jaar was. Container vrachtschepen tot mijn 34ste jaar”.
5 Kan je wat meer vertellen over die tijd en wat was jouw functie?
Theo vertelde dat hij als matroos werkte aan boord van vracht-en containerschepen en soms mochten er familieleden mee varen wat toch weer nieuwe gezichten bracht en gezelligheid. Toen de bootsman zijn dochter aan boord kreeg werd het wel heel gezellig.
“En zo gebeurde het dat ik mijn vrouw Marjon aan boord van dat schip heb ontmoet. Toen we in Hamburg aankwamen was de vonk overgesprongen.
We zijn in 1981 getrouwd en woonden in de Haya van Somerenstraat”.
6 Ondertussen ging de visserij in Kudelstaart door en wanneer kwam nu het moment dat je de overstap ging maken?
“Eind jaren 80 ging het achteruit met de vis opbrengsten en toen zijn mijn vader en mijn oom weer samen verder gegaan. Omdat mijn vader er mee ging stoppen kwam de vraag of ik misschien nog interesse had om in het bedrijf te komen. Ik was toen 34 en heb nog 3 jaar met mijn oom die ook Theo heet samen gevist en daarna alleen. Door een verminderde visstand is het nu een eenmanszaak en dat is goed te doen”.
7 Kan je vertellen hoe jij denkt dat het komt dat de visstand achteruit liep.
“Dat is eigenlijk heel raar maar het water werd te schoon. Toen de riolering niet meer in het water loosde en de fosfaten verdwenen uit het water ging de vis stand snel achteruit. Eigenlijk is het biologische uit het water gehaald”.
Ondertussen is de koffie op en we gaan naar het bootje om de fuiken te gaan legen. Wat zal er inzitten en hoeveel?. Ik snap gelijk het gevoel van kleine Theo die vroeger mee mocht varen.
We stappen aan boord en de kat loopt hoopvol met ons mee. “Nee jij kan niet mee” zegt Theo “straks krijg je een visje”. De kat weet dit natuurlijk al lang en wacht geduldig tot we weer terug zijn.
Theo doet zijn werk gelijk met het vertellen want alles gaat automatisch en ik zit en geniet want het is echt prachtig weer. We steken van wal en varen langs de Herenweg. “Kijk de goudkust van Kudelstaart” zegt Theo.
Ik begrijp het direct want ik kijk mijn ogen uit. Het zijn echt niet alleen de huizen, die zijn op zich prachtig maar het uitzicht dat de mensen hier hebben over de plassen ja dan kan je zeker spreken van rijkdom en geluk.
8 Kunnen mensen als ze dat willen met jou mee varen?
“Ja dat kan, Ik organiseer inderdaad arrangementen. Dan kan je mee varen en beleven hoe het is om de fuiken te legen. Onderweg vertel ik over vissen en visserij. Er is geen garantie op een goede vangst maar elke fuik is spannend. Thuis gekomen wordt de vangst geselecteerd en er wordt gerookt. Er is ook mogelijkheid om met een groep het bedrijf te bezoeken. Ook ga ik het land in om op verzoek lezingen te verzorgen”.
Theo vertelt verder dat de visstand veranderd is. “Vroeger werd er op los gevist, het kon niet op maar nu vissen we met verstand en tevredenheid. Het is nu ongeveer 18 jaar dat we gedoseerd vissen en ook bv glasaal uitzetten omdat we moeten zorgen dat de visstand op pijl blijft. We mogen bv niet vissen in de maanden september, oktober en november. Het gaat ook om tevreden te zijn met de vangst van het moment”.
9 Wat heeft de Amb8route jou gebracht?
“Dat is toch wel de beleving die ik zo kan over brengen. Ik geef graag lezingen op locatie, maar hier bij mijn bedrijf zelf waar alles gebeurt ben ik als een vis in het water. Daarnaast vind ik het erg leuk te zien wat er gebeurt als je een paar koppen bij elkaar steekt en dat er ook zo veel enthousiasme is bij de deelnemers. Een erg leuke tocht waar ik graag aan mee werk. Zo komen er ook mensen die eigenlijk altijd voorbij rijden nu wel een kijkje nemen en zo makkelijker naar mijn rokerij komen om een heerlijke vers gerookte paling te komen kopen”.
10 Je vertelde dat je dus vanaf december weer mag vissen maar soms zijn de winters ook erg koud en zit er ijs in de poel. Heb je wel eens wat mee gemaakt met bv een ijs periode.
“Jazeker” zegt Theo “een lekke boot. Ik was eigenlijk te lang doorgegaan en plotseling zag ik dat ik vast begon te zitten en moest ik het bootje rondom los bikken en snel naar huis. Helaas was het bootje wel lek”.
11 Ben je eigenlijk ooit overboord geslagen tijdens je werk?
Theo begint te lachen en zegt “ja echt het was zo gebeurd, ik ging de fuik legen maar het bootje was iets te ver van de stokken en ik verloor mijn evenwicht. Net zo snel als dat ik in het water lag was ik weer aan boord. Snel om me heen gekeken en dacht oef ik hoop dat niemand dit gezien heeft. Nooit iemand over gehoord dus ik denk dat niemand het gezien heeft”.
Daar lachen we samen om en ineens bedenk ik een serieuze vraag.
12 Theo ben jij nu de laatste visser in jouw familie? Dat zou toch heel jammer zijn.
“Ja” zegt Theo “dat zou echt heel jammer zijn maar ik heb nog een heel kleine hoop”. Theo vertelt mij op wie hij hoopt maar dit zal de tijd moeten uitmaken. “Ik blijf voorlopig nog een jaar of 6 doorvaren zegt Theo”.
13 Op mijn laatste vraag Welke belangrijke boodschap wil jij geven aan mensen die in de toekomst in onze prachtige Westeinderplas gaan varen en vissen, kijkt Theo mij gelijk heel serieus aan.
“Laat iedereen alsjeblieft zuinig zijn op onze mooie Poel” zegt Theo “Niet te hard varen en al helemaal niet voor te grote schepen. Natuurlijk moeten de recreanten volop genieten maar ook het besef houden dat er te veel afval van de boten in het water waait. Als je ziet hoeveel afval ik er uit vis dat is schrikbarend. Wat betreft de rust voor de natuur is het ook belangrijk dat er een bepaalde tijd stilte en rust is op het water. We mogen erg trots zijn op dit prachtige natuurgebied”.
We komen bij de fuiken en ja hoor vis, paling en de wollandkrab zitten er in. Theo leegt de netten in de boot. De vissen gaan in een bak die vast zit aan boord. Theo vertelt nog veel en veel meer maar dit mogen jullie zelf gaan ervaren als jullie deze plek gaan bezoeken tijdens 1 van de open dagen.
We komen aan wal waar de kat al staat te miauwen. Theo zoekt een klein visje uit en gooit hem op de kant. Ze springt er bovenop. Je zal maar als kat mogen wonen bij Theo, wat een feest!
Wie ga jij hierna interviewen Theo?
“Dat zal Laura Brambach zijn van de pottenbakkerij Patch of Heaven”.
Ik bedank Theo en kijk nog even hoe hij de paling gaat roken.
Geschreven door Leontien Zethof